Chromowanie to pokrywanie przedmiotów metalowych, na przykład miedzianych, powłoką chromową. Dlaczego to właśnie powłoki z tego metalu o srebrzystym kolorze i niebieskim połysku są tak popularne? Pierwszym powodem jest ich estetyczny wygląd. Drugim – posiadane przez chrom właściwości. Dlatego mówimy o chromowaniu dekoracyjnym oraz o chromowaniu technicznym.
Chromowanie techniczne to jedna z metod galwanizacji, polegająca na nakładaniu warstwy chromu o grubości od 0,01 do 1 mm. Przeznaczone do chromowania metalowe komponenty najpierw starannie czyści się i odtłuszcza. Potem trafiają do kąpieli w zbiorniku z roztworem soli chromu, w którym zanurzone są anody doprowadzające prąd stały. Proces ten przeprowadzany jest w wysokiej temperaturze, sięgającej kilkuset stopni Celsjusza. To, jak gruba powłoka zostanie nałożona, zależy od szeregu czynników, takich jak:
stężenie elektrolitu i jego intensywność,
dokładna temperatura kąpieli,
własności chromowanego metalu.
Celem chromowania technicznego jest uzyskanie określonych właściwości technologicznych galwanizowanego elementu. Przede wszystkim chodzi o zabezpieczenie powierzchni przed ścieraniem, uszkodzeniami mechanicznymi i korozją, ale także o poprawę zdolności do łączenia ze sobą chromowanych komponentów.
W przypadku chromowania dekoracyjnego również poprawiamy właściwości metalowych elementów, jednak na pierwszy plan wychodzi aspekt estetyczny. Dzięki chromowaniu możemy bowiem osiągnąć ten niepowtarzalny efekt kojarzący się z blaskiem płynnego metalu. Za jego sprawą takie elementy domowego wyposażenia, jak klamki czy świeczniki, zyskują niezwykle atrakcyjny wygląd.
Chromowaniu dekoracyjnemu poddaje się często elementy miedziane albo elementy stalowe, które przed chromowaniem pokryte zostają warstwą miedzi. Dlaczego? Ponieważ miedź zapewnia bardzo gładką powierzchnię, która pomaga wyeksponować wspomniany blask chromowej powłoki.
Czytaj również: Jak nakłada się powłoki cynkowe?
