Cynkowanie polega na nałożeniu warstwy cynku na elementy metalowe podatne na korozję, przede wszystkim na te wykonane ze stali. Jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów na ochronę przed rdzą, a co za tym idzie – na przedłużanie żywotności metalowych komponentów. Z zalet cynkowania korzystamy na co dzień. Zabezpieczone w ten sposób elementy stalowe znajdziemy w domowych instalacjach, na przykład elektrycznych i grzewczych, w samochodach i rowerach. Wokół domu możemy mieć natomiast cynkowane ogrodzenie, a prace ogrodnicze i remontowe wykonywać na cynkowanej drabinie. I z użyciem cynkowanych narzędzi.
Dwie metody cynkowania, z których korzysta się najczęściej, to cynkowanie ogniowe i cynkowanie galwaniczne. Cynkowanie ogniowe zaczynamy od oczyszczenia metalowej powierzchni z rdzy, piasku, tłuszczu oraz wszelkich innych powłok i zabrudzeń. Używa się do tego między innymi kwasu solnego oraz roztworu cynku i chlorku amonu. Następnie element suszy się w wysokiej temperaturze, po czym przychodzi czas na zasadniczą część procesu: zanurzeniu w roztopionym, ciekłym cynku, rozgrzanym do 500 stopni. Cynk w chodzi w reakcję z cząsteczkami żelaza, czego efektem jest powstanie ich stopu. Zaletą cynkowania ogniowego jest to, że powstaje dzięki niemu gruba i bardzo wytrzymała warstwa ochronna. Wadą natomiast, że warstwa ta może okazać się nierówna.
Cynkowanie galwaniczne polega natomiast na zanurzeniu stalowego elementu w kąpieli elektrolitowej zawierającej związki cynku. Oczywiście i w tym przypadku musi on zostać wcześniej dokładnie oczyszczony. Następnie prąd, dostarczany przez zasilacz galwaniczny, sprawia, że cząsteczki cynku osiadają na zanurzonym komponencie. Tak stworzona powłoka jest zwykle mniej odporna od tej powstającej w wyniku cynkowania ogniowego, jej zaletę stanowi jednak brak jakichkolwiek zgrubień. Dlatego proces ten wykorzystywany jest do zabezpieczenia elementów, w przypadku których istotny jest walor wizualny.
Czytaj również: Na czym polega obróbka galwaniczna metali kolorowych?
